Υπέροχη βραδιά είναι να συνειδητοποιείς την επόμενη μέρα οτι οι πρωτοφορεμένες σου μαύρες μπότες λιώσανε μετά απο 7 ώρες αδιάκοπου χορού?
Μα πάμε καλά? καταστράφηκαν πρώτη φορά που τις φόρεσα?
Μα κάνω εξαιρετικά αποτυχημένες αγορές βρε αδερφάκι μου... πω ρε και τις αγάπησα τις άθλιες... κατάρα στο ebay και στο φτηνό κρέας που το τρώνε οι σκύλοι... μαζί με τα 30 euros μου... γουφ
άκουγα το Charade του Serj Tankian και ξαφνικά συνειδιτοποίησα πόσο πολύ μου θυμίζουν τα παιξίματα της φωνής του (όχι η ποιότητα αλλά κάτι στη χρήση) τον Frank Zappa (καρδούλες). Και μετά μου έσκασε η ομοιότητα..
αγαπάω τις αποδείξεις. μικρά τσαλακωμένα χαρτάκια που μου είναι εντελώς άχρηστα. τα βλέπω και σμίγω τα φρυδια προσπαθώντας να θυμηθώ. πότε πήγα σε αυτή την τσαγιερί? με ποιον ήμουν? τι σκεφτόμουν τότε? πότε πέρασα απο τιν αττική οδό? πότε αγόρασα σάλτσα σόγιας? έχω σάλτσα σόγιας μέσα? μα καλά τί σκεφτόμουν.
αγαπάω τις αποδείξεις. χαίρομαι πολύ που τις μαζέυω. μου θυμίζουν πόσο τυχερή είμαι. πολύτιμα προσωπικά δεδομένα στιγμών που πέρασαν χωρίς να τις έχω δεδομένες.
Στο όνειρο μου άκουγα συνεχώς το Papua New Guinea των The Future Sound of London και ξύπνησα με μια επιθυμία να δω τους Dead Can Dance (!) -το κομμάτι έχει samples του "Dawn of the Iconoclast" αλλά πέρα απο αυτό τελιτσες...-
Ο Brendan Perry μιλάει για DCD άλμπουμ μέσα στο 2011 και ενδέχεται να τον δούμε γρήγορα και πάλι απο κοντά εις την Ελλάδαν, αλλά μέχρι να μάθουμε καμία σίγουρη πληροφορία ας ακούσουμε το enigma of the absolute