αν τελικά δεν περνάνε μέσα απο την μέθοδο και την ουσιαστική θέληση, δύσκολα οδηγούν στην αλλαγή...
"Do What Thou Wilt" έλεγε ο Crowley και απο την ώρα που άρχισα να καταλαβαίνω "κάπως" τι εννοεί οταν μιλάει για τη Θέληση, άρχισα να βλέπω πολλά απο τα στραβά των δικών μου (μη) αποφάσεων και κυρίως τη στραβή πορεία ορθών μου αποφάσεων.
Πρέπει Και να Θέλεις αλλά Και να Κάνεις.
Και αυτό το "πρέπει" που τόσο κατακρίνω και τόσο ακολουθώ, με φέρνει στην επιστημονική μέθοδο που έχω ακολουθήσει στη δουλειά μου και προσπαθώ να ακολουθήσω και στα καθημερινά μου διλήμματα.
Η επιστημονική μέθοδος και γενικότερα η επιστημονική σκέψη φαίνονται στον καιρό της άσκοπης υπερταχύτητας, ο μόνος δρόμος γόνιμης λειτουργίας της σκέψης μας. Με μέθοδο, επιμονή, φαντασία αλλά και διάθεση αλλαγής και τρικλοποδιάς όλων των πιστεύω μας αν το ανατρεπτικό αποτέλεσμα το απαιτήσει ή αν η διαδικασία που επιλέξαμε φανεί λανθασμένη. Σε αυτούς τους καιρούς που τύχαμε να ζούμε, ο επίμονος βρίσκει ευτυχία και ο απόλυτος κοπανάει το κεφάλι του στον τοίχο.
Δύσκολο να διακρίνω τη γραμμή ανάμεσα στο "ξέρω", στο "νομίζω οτι ξέρω" και στο "ας προσπαθήσω να δω εάν ισχύει και κάτω απο ποιες προϋποθέσεις". Και αυτό που αναρωτιέμαι είναι το αν τελικά γίνω απόλυτη στο να μην είμαι απόλυτη, σαν αλλαζονικός σίγουρος Βούδας, υπάρξω σαν αοριστία μέσα στα κεφάλια αυτών που με αγαπούν και θέλησαν να μου αφιερώσουν κομμάτι απο τον πολύτιμο χρόνο τους...
«Στην επιστήμη συμβαίνει συχνά να πει ένας επιστήμονας “Ξέρεις, αυτό είναι ένα πολύ καλό επιχείρημα· η θέση μου ήταν λανθασμένη”, και τότε αλλάζει πράγματι γνώμη και δεν ξανακούς ποτέ την παλιά αντίληψη από αυτόν. Πραγματικά το κάνουν. Δεν συμβαίνει τόσο συχνά όσο θα έπρεπε, επειδή οι επιστήμονες είναι άνθρωποι και η αλλαγή πολλές φορές είναι οδυνηρή. Αλλά συμβαίνει κάθε μέρα. Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο στην πολιτική ή στη θρησκεία.»Carl Sagan (1934–1996)
