Σάββατο, Φεβρουαρίου 25, 2006

Σάββατο βράδυ κάτω απο την Πόλη

Confession of a cyberine.



το πρωί άκουσα τη Μαρία να μου φωνάζει οτι η Αθήνα δεν παλεύεται άμα δε φεύγεις πότε πότε. άμα δε "φεύγεις" πότε πότε τίποτε δεν παλεύεται. κλείσαμε το τηλέφωνο και σκεφτόμουν αυτό το "φευγιό". Οι φίλοι λένε ότι τελευταία είμαι εντελώς αλλού. Και όμως ποτέ δεν ήμουν πιο πολύ ΕΔΩ στη ζωή μου. Ποτέ δεν ήμουν τόσο πολύ έξω από τον Κυβερνοχώρο μου, όσο είμαι τώρα. Αλλά κανείς δε με βρίσκει.

Ήμουν μονίμως εκτός. Μέσα σε βιβλία, σε τηλεφωνήματα, σε μουσικές, σε ονειροπολήσεις, σε χαρτογραφήσεις, μετά ήρθε και η θρησκευτική εμπειρία της Online ζωής μου και ήρθε και έδεσε. Ερωτεύτηκα και Άγγλο ασθενή και το τηλέφωνο έγινε η προέκταση των χειλιών μου. μετά άρχισαν τα ταξίδια. οι καλύτεροι φίλοι μου τυχαία (?!) ήταν πάντοτε σε άλλη πόλη. Και εγώ με ένα σακίδιο στον ώμο να μαζεύω ιστορίες για να τους περιγράψω κουνώντας χέρια πόδια στη σειρά. Και μετά να φεύγω ξανά. Κάθε μέρα χίλια ταξίδια.

τόσα χρόνια περνούσα το μισό μου συνειδητό χρόνο (ο ύπνος είναι άλλη ιστορία) σε
cyber περιβάλλον. αν δεχτώ τους ορισμούς του Barlow/ Leary σχετικά με τον Κυβερνοχώρο

"πληροφοριακός-κοινωνικός χώρος αλληλεπιδραστικής μορφής μεταξύ ή μέσω τηλεφώνων/υπολογιστών/ανθρώπων…[..].. θα μπορούσες να πεις ότι Κυβερνοχώρος είναι ακόμη και ο χώρος που βιώνεις όταν διαβάζεις ένα βιβλίο "


το δίχως άλλο περνούσα τεράστιο κομμάτι της ζωής μου δοσμένη σε μια διαφοροποιημένη απο τον χωροχρονικά φυσικό μου χώρο, πραγματικότητα. Αυτή η δική μου πραγματικότητα ήταν πάντα το κουτί ασφαλείας μου. Μάλλον για αυτό δεν χρειάστηκαν ουσίες και αλκοόλ. Ήμουν ήδη αλλού.

Αν θυμηθώ αποσπασματικά τη ζωή μου, από τότε που έμαθα να διαβάζω χάθηκα μέσα στις σελίδες, από τότε που μπόρεσα να βγω μόνη μου από το σπίτι χάθηκα μέσα σε συναυλίες και καινούριους δρόμους. Με τον έρωτα έγινε ακριβώς το ίδιο. Χάνω εμένα και κερδίζω και άλλον ένα στο τέλος. Και πλέον όταν χορεύω ξένη ανάμεσα σε ξένους πάλι τότε βιώνω αυτό το χάσιμο. Τότε η φυσικά μου υπόσταση, το εδώ και τώρα ιδρωμένο μου σώμα παίρνει και αυτό Κυβερνο-αποχρώσεις. Όταν έχεις μάθει να λειτουργείς σε ένα επίπεδο οπου τα πέλματα δεν ακουμπάνε καλά στο έδαφος και να σε καρφώσουν κάτω, πάλι θα μπορείς να κουνάς τα δάχτυλα σου ελευθέρα. Άμα δε χαθώ δε με βρίσκω…

Η Μαρία είναι Λουξεμβούργο εδώ και μήνες και πριν ήμασταν μαζί Γλασκώβη. Η Μαρία θα καθίσει για πολύ ακόμη "έξω" απο την Αθήνα. Εγώ πάλι μόλις επέστρεψα από Γλασκώβη δεν έφυγα ξανά. Έχω απίστευτο καιρό να φύγω, να αφεθώ. Είμαι μονίμως ΕΔΩ και με κουράζει. Η μουσική δε μοιάζει αρκετή και το σώμα μου βαραίνει. Τα βιβλία δεν αρχίζουν ποτέ και το
Online μας τελείωσε. Μόνο ο έρωτας μένει και αυτόν δεν πρέπει να τον χρησιμοποιήσουμε ποτέ. Ποτέ ποτέ.

απόψε λέω να κάτσω σπίτι. να αράξω σπίτι και να μην κάνω τίποτε το μεγαλειώδες απο ότι σχεδίαζα. νομίζω οτι δεν έχω καθίσει ποτέ σπίτι μου Σάββατο βράδυ. ποτέ μόνη μου. θα αρνηθώ λοιπόν και ας με μαλώσουν πάλι. Λείπει ο Άνθρωπος και μπορώ να αφεθώ για λίγο σε δημιουργική μελαγχολία. θα μείνω λοιπόν στο υπόγειο σπίτι μου και θα αφεθώ όσο δεν πάει άλλο... μέχρι να αποκτήσουν όλα νόημα ξανά.-

Κ Α Ζ Α Ν Α Κ Ι



κάνει πάλι νερά και εγώ μαθαίνω πάλι την υπομονή




in the meantime-->
  • the sun is shining the weather is sweet
  • χτες με κοίταξε ένα παιδί στο τρένο και μέσα στα μάτια του είδα όλα τα καραμελωμένα μήλα του κόσμου ΌΛΟΥ.
  • έριξα μάυρο δάκρυ πάνω απο το παγωτό μου χτες, αλλά στο τέλος φιλήθηκα όπως μου άξιζε
  • η υπέροχη Μαρία που είναι στο Λουξεμβούργο βρήκε υπέροχη δουλειά και με τα απίθανα γέλια μας κάναμε πάλι τη μέρα υπέροχη
  • ΟΛΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΑΛΛΙΩΣ


pardon για τη σκατολογική αμπελοφιλοσοφία. θα επανέλθω με post τσι προκοπής...

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 24, 2006

περιμένωντας...




ήταν Kandinsky τελικά...


αλλά αυτό δεν σε κάνει λιγότερο ξυνόγαλο...

και ούτε κάνει το μπορδοροδοκόκκινο λιγότερο εκρηκτικό...


γιατί όπως λέει μια παλιά κινέζικη παροιμία:
"Καλλιο να έχεις άδικο και να το ψιθυρίζεις, απο το να έχεις δίκιο και να το γαυγίζεις"

και μια άλλη του ίδιου φιλοσόφου

"καλύτερα υγιής και πλούσιος, παρά άρρωστος και φτωχός..."



απο το πρωί σήμερα δεν έχω ηρεμίσει. Νομίζω δεν έχω ξυπνήσει καλά καλά. Νωχελικά περιφέρομαι στα γραφεία, ξυπνώντας για δευτερόλεπτα όταν κάποιος πανικόβλητος συνάδελφος με ξαφνιάζει με την πιο απίθανη ερώτηση. Περιμένω να έρθει το βράδυ. Και αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Είχα συνηθίσει να ξυπνάω το πρωί με λαχτάρα για εκείνη τη στιγμή ακριβώς που ανοίγω τα μάτια μου. τώρα περιμένω το βράδυ. το βραδυ αντικατέστησε τη μέρα των 28 ωρών και των 7 μαγικών στιγμών. Είναι που θα ταξιδέψει πάλι ο Ανθρωπος και είμαι ανήσυχη. Ανήσυχη για αυτόν που ταξιδεύει, ανήσυχη για μένα που νιώθω οτι δεν θα έχω να περιμένω τίποτε. Με τρομάζω και πρέπει να το αλλάξω. ουφ δηλαδή...

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 22, 2006

Later Life

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 06



Later life μελωδικός μινιμαλισμός

κινηματογράφος μελωδός Wim Mertens Michael Nyman
Philip Glass
Howard Shore Ryuichi Sakamoto
John Romelmin πιάνο βιολί τσέλο
κινηματογραφικές οθόνες
ντουλάπα

Τίνα Ψαλλίδα βιολί
Σταύρος Παργινός τσέλο
Κώστας Κακούρης πιάνο


Μικρό Μουσικό Θέατρο
Βείκου 33, Κουκάκι, 117 41 Αθήνα

Έναρξη 9.30μ.μ. Είσοδος 10

Τρίτη, Φεβρουαρίου 21, 2006

Σκίσε το φτηνό βιβλίο



αυτό μοιάζει να είναι το σύνθημα των εργαζομένων στο αγαπημένο μας παζάρι βιβλίου της πλατείας Κλαυθμώνος. Πιστοί στην παράδοση της μεγάλης αυτοκόλητης λευκής ετικέτας που ξεκολλημό δεν έχει, και σίγουροι για το οτι η μικρή τιμή πάει σε μεγάλη ετικέτα έδωσαν νέα διάσταση στην αναγνωστική μας εμπειρία. 'Ηδη 1 απο τα βιβλία με χάρτινο εξόφυλλο ξεμαλλιάστηκε και τα άλλα με χάρτινο αποφασίστηκε να μεινουν για πάντα με την τιμή και την τεράστια ετικέτα για να σωσούν τη δική τους λογοτεχνική "τιμή".

κατα τα άλλα η υπέροχη ψαχουλευτική έκθεση που ένα χρόνο περιμένουμε θα είναι ανοιχτή ως και την Κυριακή και ώρες από 10:00 έως και τις 21:45.

Καλά ψαξίματα!

Σάββατο, Φεβρουαρίου 18, 2006

zZzzz //*__-\\ zZzzz

μονάχα στα όνειρα υπάρχει δικαιοσύνη
















art by BRIAN MORRISON

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 15, 2006

Medi@Terra - Gaming Realities



Aπο τη χώρα της Αλίκης λένε δε φεύγεις ποτέ. Η Mεντιοχώρα, η χώρα των σωματικών μας προεκτάσεων αποκτά κάθε στιγμή νέες επαρχίες. Τα παιδιά των MMORPGs φροντίζουν να κατακτούν βήμα βήμα, με στρατηγική, αίμα και επιχειρηματική σκέψη (χρόνο - χρόνο - χρόνο) νέες επαρχίες. Είσαι παίκτης, δημιουργός παιχνιδιού, καλλιτέχνης ή ερευνητής? Το φετινό Mediaterra θα ασχοληθεί με αυτό το κομμάτι της Μεντιοχώρας, το κομμάτι των computer games. Aς παίξουμε...

So
  • ανακοινώθηκε [επισήμως] το φετινό Mediaterra το οποίο και φέτος θα πραγματοποιηθεί στις φιλόξενες εγκαταστάσεις του Φούρνου.
  • ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ

    10 Μαρτίου 2006 : Προθεσμία υποβολής της σύνοψης
    08 Μαΐου 2006 : Ενημέρωση αποδοχής των εγκεκριμένων προτάσεων
    12 Ιουνίου 2006 : Προθεσμία κατάθεσης τελικής εισήγησης.

  • Φόρμα συμμετοχής θα βρείτε εδώ

απο το site--> Το medi@terra είναι ένα Διεθνές Φεστιβάλ για την Τέχνη και την Τεχνολογία, που διοργανώνεται από το Κέντρο για τον Ψηφιακό Πολιτισμό Φούρνος με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Οι εκδηλώσεις λειτουργούν σαν ένας αξονικός φορέας οργάνωσης, επεξεργασίας και ταξινόμησης πληροφοριών και δεδομένων όσον αφορά στο σύγχρονο πολιτισμό και τα νέα μέσα, καθώς και υποστήριξης καλλιτεχνών, επιστημόνων, ερευνητών ή οργανισμών που δουλεύουν γι' αυτό.

Το medi@terra καταγράφεται ως φεστιβάλ, αλλά στην πραγματικότητα είναι κάτι παραπάνω: Είναι μια δημιουργική συνάντηση φορέων και προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο. Είναι μια πολυετής εργασία έρευνας και καταγραφής στον τομέα της τέχνης και της τεχνολογίας και των διεθνών κέντρων πολιτισμού. Είναι γεγονότα που συνδυάζουν διαφορετικές μορφές τέχνης και πολιτιστικές δράσεις που δημιουργούνται και εξελίσσονται ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής. Είναι τέλος ένα project σε συνεχή ανάπτυξη, με στόχο τη δημιουργική κριτική που αποσκοπεί στην ανάπτυξη κοινωνικών προτάσεων πολιτισμικού περιεχομένου για μια ισότιμη κοινωνικά και πολιτισμικά παγκοσμιοποίηση.

Το φεστιβάλ περιλαμβάνει στο πρόγραμμα του: έκθεση με πολυμεσικά διαδραστικά έργα, συνέδριο, εργαστήρια και παρουσιάσεις, προβολές, performances και άλλες δραστηριότητες που αντανακλούν την ανάπτυξη των τομέων που τώρα διαμορφώνονται και βασίζονται στους διεπιστημονικούς τομείς της τέχνης, της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 03, 2006

Ντέι Γαιδαράκο



Εχω τραγικά πολύ δουλειά. Μας κάλεσε ο γενικός και είπε κάτι σχετικό με "είστε κουρασμένοι, μπράβο σας, κουραστείτε όμως και άλλο μη χαλαρώσετε, θα κουραστείτε πιο πολύ τώρα, είστε εξαντλημένοι, θα έρθουν πιο δύσκολες μέρες". Δεν έβγαλα καθαρά νόημα γιατί όσο μιλούσε τον έβλεπα να μας κουνάει καρότο και εμείς να χλιμιντρίζουμε με αυταρέσκεια. Δεν πρόκειται να κάνω σοβαρή δουλειά σήμερα. Θα χλιμιντρίζω όλη μέρα και θα κάνω βόλτες στα πάρκα.

Δεν μπορούσα με τίποτε να ανοίξω τα μάτια μου σήμερα. Δε νύσταζα, απλώς ήθελα να μείνω κάτω απο το δέρμα του όλη μέρα.

------------------------------------------------

Διάβαζα αυτά και γέλασα:
"Civilisation is what distinguishes us from animals, laughter is what
distinguishes us from goths"
Lights of Euphoria (απόψε στο Underworld)

"good tunes are good tunes - the genre doesn't matter"
James Lavelle των Uncle

καλά με το δεύτερο δε γέλασα...