Καρναβαλέγκο και Ανυπακοή

Στον κόσμο συμβαίνουν φρικτά πράγματα και σε μένα συμβαίνουν υπέροχα πράγματα και δεν προλαβαίνω να γράψω τίποτε. Τελευταίως όσα περισσότερα κάνω, τόσο λιγότερο θέλω να μιλάω για αυτά. Ακούω μουσική καθημερινά γιατί δεν έχω που να προσευχηθώ και ρίχνω το μάτι τις θαντέρας στην Ανατολή και στην Αφρική γιατί όλα έχουν τιναχτεί στον αέρα. Εμείς εδώ καταστραφήκαμε και είμαστε καλά, εκεί κάτω όμως τι θα γίνει... Θέλω να φύγω για Ισλανδία. Θέλω να ακούω Jonsi και Bjork και την αγριεμένη θάλασσα και τίποτε άλλο.

Κάποτε λέγαμε οτι η τέχνη δεν πρέπει να μένει στα μουσεία αλλά να βγαίνει στο δρόμο. Τα έκανα και τα δύο με το Κώδικες ανυπακοής και δυσλειτουργικότητας που μπορείτε να δείτε είτε στους χώρους του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, είτε online είτε και στο κέντρο της πόλης (στους δρόμους Σκουφά – Ναυαρίνου – Τζαβέλλα). Κάναμε εντατική δουλειά αλλά περάσαμε πολύ όμορφα. Πάρτε τα smartphones σας και τρεχάτε να βρείτε τα QR codes. Αν δεν καταλαβαίνετε για τι μιλάω δείτε αυτό http://empedia.info/maps/41

Η Ανυπακοή και η Σύνδεση είναι οι 2 λέξεις που παίζουν στη λούπα μέσα και γύρω μου. Ντισκορντια, διαφωνία, 23 αλλά σε μια ενότητα. ΟΧΙ, αλλά έλα να βρούμε μαζί μια λύση. Πέρασα εκπληκτικά τις τελευταίες καρναβαλέγκο εβδομάδες και πήρα το αίμα μου πίσω για τις αμασκάρευτες χρονιές. Πολύς χορός, καλοί φίλοι και νέοι φίλοι. Και πολλά χημικά και τρέξιμο και κυνήγι και θυμός και ιδέες. Ένιωσα αξιαγάπητη και έδωσα αγάπη και θετική ενέργεια όσο δεν πάει. Α τώρα που λέμε θετική ενέργεια, μια μέρα που όλα βούιζαν απο ενέργεια και έτρεχα να φροντίσω τις ομάδες μου, ο Γ. μου είπε οτι ήταν η Mayan μου εβδομάδα και οτι "Και σαν σκύλος με καθρέφτη που είσαι σαν να λέμε κριός με λέοντα,έχεις έρθει αυτή τη φορά για να μάθεις την ενέργεια της αγάπης,σε όποιο επίπεδο κι αν εκφράζεται,και να την καθρεφτίσεις στους γύρω σου.Καθρεφτίζεσαι μέσω των γύρω σου και αυτοί μέσα απο'σένα.Μέσω της ανιδιοτελούς και χωρις όρους αγάπης,σκοπός της ζωής σου είναι να γεφυρώσεις και να ενώσεις διαφορετικούς κόσμους και καταστάσεις. Στο 13ο και τελευταίο "βημα" σου είναι κοσμογεφυρωτής,και υποδηλώνει την ολοκλήρωση του σκοπού μας".  Γουφ... ήμουν στο δρόμο, το διάβασα στο αιφον, σκέφτηκα το ένα μου video που μιλάει για τον "Γελωτοποιό με τον καθρέφτη", τους πρότεινα (έλληνες άγγλους τούρκους) να τελειώνουμε με τις αφισοκολλήσεις και τους πήγα για ζεστό κούρδικο τσάι και αργιλέδες και αλήθειες. Ετσι το κάνει αυτός ο σκύλος.

α και λίγη γρίνια mode on-->

Επίσης έχω να πω οτι αντιπαθώ τις κλίκες. Πάντα δεν τα πήγαινα καλά και πάντα είχα μια  διάθεση είτε να τις διαλύω αν τιτίβιζαν γύρω μου, είτε να τις αγνοώ μέχρι να αποδυναμωθούν μέσα μου. Το ένιωσα και στο μικρό μας project αυτή την εβδομάδα και το παρατήρησα και στο twitter (το ελληνόφωνο μικρό μας μετα-blogoσφαιροειδές υβρίδιο φυσικά) και θυμήθηκα τα χρόνια του irc και τη φράση "κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός τον αύγουστο" και ένιωσα σούπερ τυχερή που τα κάναμε στα 18 και όχι στα 28 και 38 που τους βλέπω και κουνάω το κεφάλι μου. Δεν θα αρχίσω τις χαζομάρες και τις ευκολίες για να ανεβαίνει το κοντέρ. Και θλίβομαι με όποιον το κάνει. 

Έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε και πολύ τεμπελιά να εξαργυρώσουμε, άμα τα σπαταλήσουμε σηκώνοντας το δάχτυλο ή βάζοντας το δάχτυλο (σικ) ο ένας στον άλλο θα χάσουμε πολύ χρόνο. Κατά τα άλλα εκεί έξω, υπάρχουν απλά μαγικοί άνθρωποι και ας μην έχει τίποτε νόημα, χρωματίζει ο καθένας με μοναδικά χρώματα το limbo μας. Φυλή αλλά όχι κλίκα. Στη Φυλή όλοι χωράνε και όλοι είναι καλοδεχούμενοι και η μύηση είναι αντίθετη απο τις κανονικές. Δεν έχει σαν σκοπό το τέλος του εγωκεντρισμού της παιδικότητας, αλλά την επιστροφή στο κέντρο της παιδικότητας. Οπως το σκέφτομαι Ανυπακοή σημαίνει να προχωράς σε κάτι συναρπαστικό, αβέβαιο και καινούριο όχι απλά να σουφρώνεις τη μύτη σου με αρνητικότητα, ο κυνισμός παρέχει ασφάλεια και απόσταση αλλά μέχρι πότε? λέω τώρα...

Έχω καιρό να βγω εκτός Ελλάδας και γκρινιάζω, αλλά σε λίγο θα πάω για λίγες μέρες Αγγλία να ξεδώσω. Για δουλειά φυσικά. Αλλά ωραία δουλειά. Και στο καπάκι της επιστροφής Current93 και Kyuss. Πόσο καλύτερα ε? 

Επίσης έχω να γράψω πολύ καιρό κάτι σε ερευνητικό επίπεδο. Νιώθω οτι έπρεπε να το κάνω καθώς δεν είχα κάτι καινολυριο και ενδιαφέρον να πω.  Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να διαβάζω και να ακούω. Όταν έρθει να γράψω είναι απλά ιδέες και συνδέσεις, αλλά μέχρι εκεί. Από την άλλη έχω μεγάλη διάθεση να διδάξω. Περίεργος συνδυασμός επιθυμιών και να δούμε που θα μας βγάλει πάλι. Αν και μου ζητάνε να γράψω και γκρινιάζουν και αυτοί, αλλά εγώ εκεί... στην ανυπακοή (yeah right)

τα λέμε σε λίγο καιρό πάλι...

Δάσκαλε που δίδασκες και data δεν εκράτεις...

Σε λίγες μέρες ξεκινάω έναν μικρό κύκλο διαλέξεων και έψαχνα πηγές που είχα χρησιμοποιήσει και πέρυσι σαν καλά παραδείγματα, με σκοπό να εμπλουτίσω το υλικό μου. Σίγουρη οτι τα είχα κρατήσει στο tutorial outline που ετοιμάζω για κάθε μάθημα, κοιτάζω στα αρχεία μου. Τίποτε... χριτς χριτς ξύσιμο κεφαλιού...
Σκέφτομαι πονηρά και κοιτάζω στο πολυαγαπημένο dropbox. Ούτε ίχνος. Σκέφτομαι οτι πάντα τα μοιράζομαι με τους φοιτητές και άρα σε κάποιο συνεργατικό εργαλείο θα είναι. Ε εκεί αρχίζει ο Γολγοθάς. Βρε να ψάχνω σε emails, βρε να ψάχνω σε delicious, σε google groups, σε wikispaces, σε google bookmarks σε... σε... σε... και έλα μήπως να είναι στο άλλο account και για να ψάξω σε όλα τα google docs που είχα δημιουργήσει με την περσινή ομάδα.

Κάποια στιγμή απλά σταμάτησα να ψάχνω και άρχισα να χασκογελάω γιατί απλούστατα το μάθημα που ήθελα να προετοιμάσω έχει να κάνει με cloud computing και information/data management! Αστείο? Γελοίο... γιατί καλές όλες οι εφαρμογές αλλά ξέχασα τον βασικό νόμο της συνέπειας. Χρησιμοποίησε κάθε νέο εργαλείο και όσα προγράμματα θέλεις αλλά να είσαι πάντα συνεπής ως προς το που θα αποθηκεύεις κάθε είδος πληροφορίας.
Τελικά όλες οι πληροφορίες ήταν μέσα στα Xmarks τακτοποιημένες σε δικό τους φάκελο και καταδικασμένες στη λήθη των offline αποθηκευμένων δεδομένων.

=============================================================

παράξενη ημέρα σήμερα...

λίγο που κλείνουν δύο χρόνια απο την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, λίγο που πετάχτηκα το πρωί απο το κρεβάτι σαν να κοιμόμουν για μέρες, έχω πάλι αυτή την ύποπτη ενέργεια που είχα και δύο χρόνια πριν.

ΡΧΣ: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας
Ανέβηκε από tvxorissinora. - Βίντεο με οικογενειακά γεγονότα και γενέθλια.

Great Day for Randomness

Ξεκινώντας τη μέρα με ένα email που μου χάριζε την πολυπόθητη είσοδο για το gigapedia (καλοί άνθρωποι σας αγαπώ τόσο πολύ) και άρχισα να κατεβάζω βιβλία και συγγράμματα, συνέχισα με μία έκρηξη λογοτεχνικής τυχαιότητας στο εξαιρετικό Watch Out 4 Snakes και ολοκλήρωσα το πρωινό μου με ένα επεισόδιο How I Met Your Mother οπου εμφανίζεται ο Hurley (yeap "Ο Hurley") τα LOST trivia δίνουν και παίρνουν ΚΑΙ επιτέλους ονοματίζεται μια κατάρα που είχαμε εφεύρει πριν χρόνια. Fnord...

και τώρα δουλειά...

fucking happy times

μια απο τις πιο ευτυχισμενες μερες. χωρις τονους. κοπενχαγη. πολυ γελιο. πολυ δρομος. πολλες σπειρες. πολυ ευγενεια. πολυ φωτεινα. πολυ παγωμενα. πολυ ουσιαστικα. συνεδριο γεματο υπεροχους ανθρωπους. συνεδριο γεματο ιδεες. παρουσιαση που πηγε καλα. θαυμασμος για ολες αυτες τις ιδεες. για ολους αυτους τους φωτεινους ανθρωπους. για ολο αυτο το δασος της γνωσης. αγχος για το μελλον. σκεψεις και προβληματισμοι για αυτο που κανω. για τα χρονια που περνανε. για το δασος που γυροφερνω. και ξαφνικα sms. πηρες την υποτροφια τι θα τα κανεις τοσα χρηματα. μονο και μονο για να κανω αυτο που αγαπαω. μονο και μονο για να χαθω στο δασος. δεν εχω λογια. θελω να χαθω στο δασος.

Εβδομάδα Ειδικής Αγωγής

Ακούσατε ακούσατεεεεε!

Αυτή την εβδομάδα έεεεχουμε πολύ τρεχάλα όσοι ασχολούμαστε με ειδική αγωγή, νέες τεχνολογίες κτλ καθώς θα έχουμε δύο σημαντικά συνέδρια. Όσοι πιστοί προσέλθετε:

website του Β' Πανελλήνιου Συνεδρίου Ειδικής Αγωγής" 15-18 Απριλίου 2010  

ανάρτηση του Noesi για το Δ’ Ελλαδοκυπριακό Συνέδριο - ” Στο δρόμο για το σπίτι μου 15-16 Απριλίου”

 για ένα μαγικό λόγο και τα δύο γίνονται αυτή την εβδομάδα σε κοινές ημερομηνίες... [πολλές τελίτσες και νεύματα και γκρίνιες πολλεέεεες γκρίνιες καθώς 23 άτομα είμαστε και πρέπει να καλύπτουμε ο ένας τον άλλο και θα τρέχουν οι γονείς πέρα δώθε και άαααλλλεεες γκρίινιεες και σηκωμένα φρυδάκια...]

We Think therefore We Are

Το 2008 στο βιβλίο του 'We Think', ο Charles Leadbeater, περιγράφει με ποιό τρόπο οι νέες τεχνολογικές δυνατότητες έδωσαν νέα σημασιοδότηση στην επικοινωνία και τη συνεργασία των χρηστών.



πριν λίγες μέρες στο ΒΗΜΑ η κα Μπέττυ Τσακαρεστου, Επ. Καθηγήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο χρησιμοποιώντας σαν αφετηρία το παραπάνω έργο αναφέρει:

"Πρόκειται για «διασπαστικές» (disruptive) κοινωνικές τεχνολογίες που αναδεικνύουν ως πιο σημαντική συμβολή του κοινωνικού δικτύου όχι μόνο το μοίρασμα ιδεών ή αρχείων αλλά κυρίως το ότι διευκολύνει τους ανθρώπους να υιοθετήσουν νέες πρακτικές και ρόλους και να τους προσαρμόσουν στο δικό τους πλαίσιο και στις δικές τους ανάγκες: να μετακινηθούν από τον ρόλο του καταναλωτή (προϊόντων, έτοιμων ιδεών, έτοιμων «από τα πάνω» πολιτικών, διαμεσολαβημένης ενημέρωσης και πληροφόρησης) σε μετέχοντες στην παραγωγή συλλογικής ευφυΐας, σε συν-δημιουργούς, παραγωγούς και καταναλωτές ταυτόχρονα (prosumers), να ασκηθούν στη συνεργασία, στο φιλτράρισμα, στην επιμέλεια και την περαιτέρω διάχυση πληροφόρησης και ιδεών"

όταν πριν 3 περίπου χρόνια εντυπωσιαζόμουν απο το "the machine is US/ing us" δεν περίμενα οτι "the machine is chang(e)ing us" με τέτοιους ρυθμούς και οτι ένα φαινομενικά τόσο μοναχικό άθλημα όπως η διαδικτυακή μας επικοινωνία/δημιουργία θα οδηγούσε σε τέτοια συμμετοχικότητα...

Μάθε παιδί μου γράμματα!

Απο τον κύριο Michael Wesch του εξαιρετικού The Machine is us/ing us



συμβαίνουν απίστευτα πράματα και θάματα, αλλά ως συνήθως δεν μπορώ να τα γράψω τώρα και μετά δεν θα τα θυμάμαι ή δε θα έχει καμία αξία να τα καταγράψω. Να θυμάμαι οτι μου συμβαίνουν απίστευτα πράγματα, οτι δεν πρέπει να θυμώνω με τις γελοιότητες των ΝεοΕξουσιαστών και των ΜιζεροΖητούλιδων, να λέω συχνά οτι αγαπάω όσους αγαπάω... και να τρώω πρωινό :-D

Παιχνίδια στην Εκπαίδευση

Όχι πια sex, μόνο πνεύμα - Slavoj Zizek

-=αφήνει το σώμα του/της πίσω και γίνεται μετα-ανθρωπος και μέσα απο το κυβερνοφάσμα γίνεται πολλά πνεύματα μαζί=-=μεταμορφωνόμαστε σε κάτι άλλο ή απλως υποκρινόμαστε, αδύναμοι να ανεχτούμε τη βαρετή καθημερινότητα=-


img by barbara konopka.poland

Όταν η Aveth έστειλε στο network της το παρακάτω, δεν φαντάστηκε οτι με έβαλε να σκεύτομαι για μέρες τα κομμάτια αυτου του ασωματου-με-πολλές-περσόνες-ταυτόχρονα-γνωστικιστικού-κυβερνο-σύμπαντος.

Slavoj Zizek: NO SEX, PLEASE, WE'RE POST-HUMAN!

"the end of sexuality in the form of the much celebrated 'post-human' self-cloning entity expected to emerge soon, far from opening up the way to pure spirituality, will signal the end of what is traditionally designated as uniquely human spiritual transcendence."

ο Ζizek είναι Lacan-ικός νεοφιλόσοφος και συχνά όταν γράφει τα κάνει όλα αχταρμά, οπότε δε νιώθω τόσο μόνη (συνεχίζω να νιώθω ηλί-θεα γιατί μου παίρνει 3-4 αναγνώσεις μέχρι να τον πιάσω)

γρουμφ - post-Krepali

Η Λόρα η μιση λονδρέζα μισή Σκωτσέζα, που βαρέθηκε το Λονδίνο (" μα γίνεται να βαρεθείς το Λονδίνο?","γίνεται, άμα ελπίζεις για κάτι καλύτερο") και κατέβηκε Ελλάδα με τον αγαπητικό της, με πήρε αγκαλιά (απο κοντά είχε ακόμη πιο λευκό πρόσωπο) και μου είπε οτι τις προκαλεί πολύ stress η Ελλάδα, οτι οι άνθρωποι νομίζουν οτι μιλώντας ελληνικά δεν καταλαβαίνει οτι τη σχολιάζουν αρνητικά και μετά στα καπάκια στα αγγλικά της κάνουν κοπλιμέντα και οτι την πατάνε όταν πάει να χορέψει και οτι την αγχώνει το απροσδόκητο λάθος της κάθε στιγμής και τελικά μου πρότεινε να πάμε Σκωτία παρέα να ταίζουμε τις μαλλιαρές αγελάδες και να δοκιμάζουμε καινούρια Cyberlocks.

No positive shinny happy people last night. Μόνο καραγκίοζηδες εφαψίες και μουντρούχες κακομοίρες. Και η μουσική ήταν τόσο καλή... τι κρίμα... οσοι έλαμπαν χτες το βράδυ ήταν υπέροχοι. Ακόμη και εμείς που φύγαμε γελώντας για το μικρό στέκι στο Παγκράτι. Μικρή νίκη στη βία του εφαψία η βία του τακουνιού. Πώς τα φοράνε οι Γυναίκες? Ακόμη πονάω παντού. Μόνο ξυπολισιά και πλατφόρμα για μένα... άντε και κανα αρβυλάκι...

-------------------------------------------@------------------------------------------------
Ακαδημαικά:
Κάθομαι κάτω και τα βάζω στη σειρά. Δεν βγαίνει τίποτε με αυτό το τροπάρι. Καλή και πρόχειρη λύση τα μαθήματα στο φροντιστήριο, αλλά και με καθυστερεί απο την έρευνα μου και με κρατάει μακρυά απο την ομάδα στο uni.

Πρέπει να γίνει κάτι σύντομα... Χάνω το κέφι μου για δουλειά και για μελέτη και αυτό είναι το χειρότερο. Ουφ, τις μισώ τις ταχυπαλμίες. Όταν έχω πανικατακς σκεύτομαι ακόμη πιο περίπλοκα και δεν βάζω τελείες. Εχω αγχωθεί τόσο πολυ που νιώθω εξαντλημένη. Και έχω τόσα πολλά και ωραία να κάνω. Η καρδια μου παίζει σε ρυθμό JamesBrownIsDead (μα καλά πως του ήρθε του αλλουνού χτες βράδυ και το έβαλε.)