Το Βαρόμετρο

Ένα απόγευμα ο Άνθρωπος γύρισε σπίτι με ένα βαρόμετρο. Ένα αληθινό ναυτικό βαρόμετρο, φτιαγμένο να αποκαλύπτει με ακρίβεια τα τερτίπια του καιρού. Ήρθε με καμάρι στο σπίτι, μου έδωσε το όμορφο κουτί και περίμενε να το ανοίξω. Το άνοιξα. Χαμογέλασα. Είπα "α τι ωραίο". Το ακούμπησα όμορφα σε ένα τραπεζάκι και πήγα να φέρω λεμονάδα.

το αρχικό τραπεζάκι του βαρόμετρου, αυτό το χάος βλέπω όταν είμαι ξάπλα στο χαλί και διαβάζω Gaiman.

Ο Άνθρωπος έμεινε εκεί να με κοιτάζει. Κατάλαβα τι συνέβαινε όταν έπινα τις τελευταίες γουλιές λεμονάδας και αυτός ακόμη δεν είχε μιλήσει. Ο Ανθρωπος νόμιζε ότι το υπόγειο σπίτι θα γινόταν καράβι άμα είχε κάπου ένα βαρόμετρο, θα γλιτώναμε φουρτούνες και κακοτοπιές. Πήραμε το βαρόμετρο και μου εξήγησε όλες τις λειτουργίες και τη σημασία τους και μετά αρχίσαμε να το βάζουμε σε όλους τους τοίχους, σε κάθε γωνιά ενώ ο Ανθρωπος μου απαριθμούσε πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε την υγρασία σε ένα χώρο και τι κάνουν οι ναυτικοί με αυτές τις πληροφορίες.

το βαρόμετρο στην πόρτα του μπάνιου, χμ... πάλι είμαι στα όρια της σωστής υγρασίας.

Ήμουν έτοιμη να το καρφώσω σαν το πιο ακριβό κάδρο στο σαλόνι μόνο και μόνο για να τον κάνω να χαμογελάει, αλλά αρκέστηκε να το κρεμάσουμε στην πόρτα του μπάνιου. Μάθαμε ότι η υγρασία στο υπόγειο ήταν ελάχιστη και για αυτό δεν κοιμόμασταν καλά, κάναμε διάφορα μαντζούνια και από τότε κοιμόμαστε υπέροχα.

Από τότε κάθε πρωί βλέπω πως είναι η κατάσταση στην Υπόγα και ρυθμίζω ανάλογα την πορεία και το πηδάλιο. Ποτέ ξανα δεν χρειάστηκε να δω αν τα πουλιά πετανε χαμηλά για να καταλάβω ότι θα βρέξει. Και νομίζω οτι και εγώ βροχάω λιγότερο μια που το βαρόμετρο μου θυμίζει οτι δε φτάνει μόνο ένα πράγμα να είναι καλά, πρέπει να έχουμε ισορροπία και οτι οι μικρές αποκλίσεις μπορεί να είναι γοητευτικές αλλά μερικές φορές φέρνουν μεγάλες αλλαγές στα καιρικά φαινόμενα ενός Υπογείου. Και ότι τα πιο όμορφα ταξίδια δεν τα κάναμε ακόμη.

για τη Λολόνα που δεν κατάφερε να έρθει σπίτι αυτό το Πάσχα