Μα(ν)τζούνια

Ξεκίνησα τη μέρα μου παίρνοντας εχινάτσια στο πρωινό μου τσάι, με μέλι απο τα χεράκια φίλου παλιού και καλού απο την Κέρκυρα, για να μαλακώσει ο λαιμός. 

Λίγο αργότερα έβαλα σπαθόλαθο ή βαλσαμόλαδο αν το προτιμάτε, στην πληγή στα χείλια μου την οποία φρόντισα να περιποιούμε με αλοιφή απο Μέλισσα τις προηγούμενες μέρες. Χάρη σε αυτά η ερπούλα, εξ υπερκοπόσεως προερχόμενη, έκανε έναν κύκλο 4 ημερών μονάχα.

Λίγο αργότερα ήπια έγχυμα ματζουράνας για το βήχα μου, ενω προετοίμασα άγρια σαμοθρακιώτικη αρχαγγελική για να με βοηθήσει με τα ουρολογικά και με το "βράσιμο" στα πνευμόνια το οποίο υποχώρισε άμεσα.

Δεν ξέρω αν πρέπει να νιώσω περήφανη για τις γνώσεις μου και τις νέες μου ικανότητες ή αν πρέπει απλά να συρθώ κάτω απο μια πέτρα και να περιμένω να με αποτελειώσουν όλες αυτές οι μικρές χαριτωμένες καταστροφές του οργανισμού μου. Μαμά γερνάω λέμε και έχει πλάκα...

α και επίσης αν ρίξετε σπαθόλαδο στο αι φον δεν καταλαβαίνει πράμα. Θα δω στο μέλλον αν συμβαίνει το ίδιο και με τα άλλα έλαια που μου βρίσκονται και είναι πρόθυμα να πέσουν πάνω του.