~Tα'φτισα~

φτου και βγαίνω... Τερμα κατεβείτε, το τρένο τράβηξε φρένα, έρηξε ατμό, όχι άλλο κάρβουνο... Γραμμές χορταριάστε, θυμωνιές βγείτε στι πλατείες και γεμίστε τους άδειους δρομούς του κεφαλιού μου... μίλησε κανείς -εις-εις-εις...

χτες έφυγα απο το γραφείο του ντζενεραλ χοροπηδώντας, σαν να άφησα τη Γη απο τους ώμους μου πάνω στην κρεμάστρα του. Ξωτίκεψα την ομάδα συναγερμού που 8 το βράδυ έπιανε δουλειά και έφυγα. Στο αυτοκίνητο τραγουδούσα δυνατά suede και Bowie και Jose Gonzalez. Ημουν ο πιο ευτυχισμένος ανθρωπάκος, ο πιο ελεύθερος, ήμουν το κάτι άλλο, μια super nova ελεύθερου χρόνου, ένα υπέροχο χάλι που είχε κάνει το καθήκον του. Και μετά έσπασα και έκλαιγα όλο το βράδυ. Μέχρι που δεν άντεξα άλλο, γύρισα και αποκοιμήθηκα.

Τα έφτισα λέμε. Πανελληνιακή κατάσταση. Overload σωματικό, ορμονικό και ψυχικό. Ετσι είναι η ενηλικίωση? πως τα καταφέρατε όλοι? θέλω Νέα Υόρκη και γεμάτους δρόμους με σιωπηλούς ανθρώπους και φωναχτερά αυτοκίνητα. Θέλω να πάρω τον Ανθρωπο και να ξαναγίνω άνθρωπος και εγώ.



sheep go to Heaven goats go to Hell...