ένα πράγμα ήθελα να κάνω όταν ήμουν παιδί και αυτό ήταν (και είναι) να δω τις Φάλαινες.
Ακόμη να καταλάβω ποιο Θεό βλέπω σε αυτά τα πλάσματα και γιατί θέλω τόσο να τις ακολουθήσω στο ταξίδι τους.
τις τελευταίες νύχτες πριν κοιμηθούμε βλέπουμε τα ντοκυμαντέρ Βlue Sea του BBC και κάθε μα κάθε νύχτα με βλέπω να κολυμπάω με τις φάλαινες...
Στο Wired βρήκα αυτό, αλλά είναι πολύ άσχημο και δεν θέλω να το επαναλάβω εδώ.
Εδώ θέλω μονάχα να βλέπω τα πλάσματα...
3 σχόλια:
Δεν σε ξερω καλα, μολις σε βρηκα απο το μονιτορ - ακολουθησα το λινκ εξ αιτιας της φαλαινας.
Δεν ξερω αν αυτα που γραφεις ειναι κυριολεκτικα η μονο συμβολικα.
Παντως αν πραγματι εννοεις οτι θελεις να δεις φαλαινες (και ισως κολυμπησεις διπλα τους), θα σου συνιστουσα το Seattle τον Οκτωβριο/Νοεμβριο.
Ειναι το περασμα τους και η εποχη τους. Μπορεις να μπεις σε ενα καραβακι και να πας πολυ κοντα τους.
Σαν εμπειρια ειναι μοναδικη.
egw exw mia ifesi sta xrisopsara pantos ... kai gia afto exw iothetisei ena sto ftoxiko mou spitaki... o c-fish mou einai to monakrivo mou xrisopsaro .... mou aresoun poli ta psaria kai genika ta zwa tou nerou....fantazese na xipnas kai na ta vlepeis ola blue ? ? ? ?
oldskipper--> το εννοώ, είναι επιθυμία μου απο όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, οπότε και το tip σου είναι παραπάνω απο καλοδεχούμενο. Το έχεις ζήσει? σκεύτομαι με την πρώτη χρονοχρηματική ευκαιρία να ανέβω νορβηγία.
loop--> μου θύμησες τη σκηνή απο το Απέραντο Γαλάζιο όταν ξυπνάει στο δωμάτιο. Αλήθεια τα ψάρια ξεχωρίζουν τα χρώματα? μάλλον ναι γιατί πολλά χρησιμοποιούν χρώματα για να επικοινωνήσουν. < grinia>η φαλαινα δεν ειναι ψάρακας< /grinia>
Δημοσίευση σχολίου