New Year's Revolution

Ποτέ δεν κατάφερα να ακολουθήσω μια μόδα με επιτυχία. Είτε τη σνόμπαρα απο την αρχή, είτε δεν την έπαιρνα καν μυρωδιά. Αυτή τη μόδα-παράδοση δε με τα new year resolution δεν την κατάλαβα ποτέ. Γιατί Sony και καλά ενώ θα έπρεπε να είμαι εκστατικά ευτυχισμένη και ιδανικά μεθυσμένη να βγάλω μολύβι και χαρτί, να συλλέξω όλα τα σκουπίδια της χρονιάς και να αρχίσω τις ανταποκρίσεις και τα συμπεράσματα?

Φέτος μας έπιασε με τον Άνθρωπο και με κανα δύο φίλους, μια τάση ξεσκαρταδούρας απο την παραμονή των χριστουγέννων. Όχι τυχαία και όχι δίχως αφορμή. Απλώς ήρθε αυτή η εποχή του χρόνου-των χρόνων που βλέπεις μερικά πράγματα πιο ωμά. Σαν ωμό σολωμό που στον σερβίρουν με το λεμονάκι του και ξέρεις οτι πριν καν τον αγγίξεις με τη γλώσσα σου, θα έχει αποκαλύψει η μυρωδιά το αν θα κλείσεις τα μάτια με απόλαυση ή αν θα τον αρνηθείς μια και καλή.

Εχμ... Ηλίθιο αυτό με το σολωμό, αλλά πείνασα. Δυο μέρες τώρα, ξεσκαρτάριζα μέσα μου (όχι τα δικά μου, όχι τις αποφάσεις μου και τις επιλογές μου, γιατί αυτά κάθε μέρα τα περνάω απο κόσκινο) τους ανθρώπους που είναι μπρος μου πίσω μου δεξιά μου και αριστερά μου (όποιος είναι τα φυλάει φτου και βγαίνω).

Και εκεί που καταλήξαμε με τον Ανθρωπο ανάμεσα σε σοκολάτες, ξεθυμασμένακρασιά, αυτοσχέδιες Pizzες και πετυχημένες playlists, είναι οτι φτάνουν τα πειράματα, δεν έχουμε άλλο χρόνο να καταναλώσουμε με πρσπάθειες πάνω σε φιλίες που κάποτε ήταν και κάααααποτε έμοιαζαν και κάαααποτε άξιζαν. Υπάρχει ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρον κόσμος εκεί πάνω και δεν έχω την πολυτέλεια να μένω στην Υπόγα μου δίχως να τον γεύομαι. Δεν είμαι της άποψης να σβήνω κινητά και ανθρώπους. Δεν μπορεί το σβήσιμο ενός κινητού να με βοηθήσει να μην νοσταλγώ αυτά που είχα κάποτε και τώρα είναι Nevermore. Δεν φεύγουν έτσι οι άνθρωποι απο τη ζωή σου. Εχουν ήδη φύγει και εσύ κρατάς τις σκιές τους με μερικά "τι νέα, όλα καλά? για πες...".

Εγκαινιάζω λοιπόν μία Επανάσταση. Την Επανάσταση του Νοήματος. Οτι έχει νόημα μένει, ότι έχει ουσία και σκοπό και αγάπη μένει... ότι δεν έχει... στο ντουλαπάκι με αγάπη και σβέλτα. Εδώ και λίγα χρόνια είχα βάλει στην άκρη το Νόημα χάρην της καλής καρδιάς. Αλλά μάλλον αυτά τα δυο πάνε χέρι χέρι.

Δέχτηκα πολύ αγάπη και αγκαλιές και συγκίνηση και τρυφερότητα αυτό το 3ήμερο και ελπίζω να φάνηκα αντάξια... Luv makes my world go round.