~Μη μου την κλίνη τάραττε~

ίντα πάθαμε ψες βράδυ? σας έχω πει για το underground σπιτικό μου... δε σας έχω πει? μένω σε Υπόγα και σαν να μην έφτανε το έγκατο, έχω κρεβάτι χαμηλό χαμηλό, ένα υπέροχο ΦΦ (Φουτόν του Φτωχού). Χτες βράδυ λοιπόν, αφού κλείνω το τηλέφωνο με τον Ανθρωπο και ενώ έχω μια περίεργη αίσθηση οτι κάτι κακό θα με έβρει(που απέδωσα στο οτι κοιμάμαι μόνο μου ενώ δεν επιθυμούσα κάτι σχετικό)περιμένω να με πάρει ο ύπνος. Αρχίζω λοιπόν να πηγαίνω εικόνες και σκέψεις στο fast forward στο γνωστό ψυχεδελογαιτανάκι που κάνω απο παιδί για να με πάρει επιτέλους αυτός ο ύπνος. Ανάμεσα στις εικόνες βλέπω έναν τεράστιο ποντικό. Μηδέν ταραχή, αλλα απορώ γιατί τον βλέπω. Εκείνη τη στιγμή ανάμεσα σε ύπνο και ξύπνιο ακούω μια πόρτα να τραντάζετε σαν να δημιουργήθηκε ρεύμα και αμέσως μετά το κρεβάτι μου να πηγαίνει πέρα δώθε. Μένω ακίνητη, δίχως να αναπνέω και βάζω τα πράγματα στη σειρά.

α) σεισμός (πως είναι δυνατόν, πάντα τους γλιτώνω )
β) έκρηξη του λέβητα ( ναι, ότι πεις, μπας σου ρίξαν και πυρινικά )
γ) κοιμόμουνα (πιθανότατο αλλά δε μας συμφέρει)
δ) επιτέλους τα πνεύματα επικοινώνησαν (δεν παίζει, το σπίτι είναι καινούριο εκτός αν ήταν ο κόκορας που σφάξαν στα θεμέλια έμαθε για τη γρίπη των πτηνών και θέλει να με προειδοποιήσει)

έκανα ότι θα έκανε κάθε υπεύθυνος και ώριμος ενήλικας. Ανέβηκα ξυπόλητο τα σκαλιά 3-3 με κινητά και ακίνητα στο χέρι και πήγα στην Μητέρα. Η Μητέρα ξύπνησε, με καθησύχασε, ήρθε κάτω να δει εάν υπήρχε πράγματι κάποιο πνέυμα, μου προσέφερε στέγη την οποία αρνήθηκα σαν ώριμος ενήλικας που είμαι και έπεσα στο κρεβάτι. Εκεί λοιπόν θυμήθηκα οτι τον μοναδικό σεισμο που έχω ζήσει (στου 99 ήμουν εκτός Ελλάδος και στους άλλους ποτέ στην Αθήνα)με είχε βρει πάλι στο κρεβάτι και έβλεπα στο όνειρο μου οτι ένας τεράστιος ποντικός μου τράνταζε το κρεβάτι!!! σας ευχαριστώ Κύριε Πόντικα για την ενημέρωση και ας λένε οτι δεν έγινε σεισμός.... εμείς ξέρουμε...