Σταματάει ο Χρόνος, σαν να σε αγκαλιάζει η αιωνιότητα, σαν να μη σταμάτησες ποτε να περικλύεσαι απο αμνιακό υγρό. Νιώθω τη λύπη και τη ματαιότητα των στιγμών και του γένους μας όταν ακούω το τραγούδι του Tim Buckley (διασκευασμένο υπέροχα απο This Mortal Coil). Και αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση με ανακουφίζε πάντα. Εδώ είμαι, περιμένω να σαλπάρεις...
SONG TO THE SIREN
On the floating, shipless oceans I did all my best to smile
till your singing eyes and fingers drew me loving into your eyes.
And you sang
"Sail to me, sail to me; Let me enfold you."
Here I am, here I am waiting to hold you.
Did I dream you dreamed about me?
Were you here when I was full sail?
Now my foolish boat is leaning, broken lovelorn on your rocks.
For you sang, "Touch me not, touch me not, come back tomorrow."
Oh my heart, oh my heart shies from the sorrow.
I'm as puzzled as a newborn child.
I'm as riddled as the tide.
Should I stand amid the breakers?
Or shall I lie with death my bride?
Hear me sing: "Swim to me, swim to me, let me enfold you."
"Here I am. Here I am, waiting to hold you."
Χτες προσπάθησα να μπω σε διαδικασίες πρωτόγνωρες για μένα. Βρέθηκα στο σταυρό της Λενορμαν (που είναι τα κακόφημα σινεμά?)και μετά βρέθηκα να βγάζω ενέργεια. Τόσα χρόνια το μόνο που έμαθα να κάνω είναι να νιώθω.
SONG TO THE SIREN
On the floating, shipless oceans I did all my best to smile
till your singing eyes and fingers drew me loving into your eyes.
And you sang
"Sail to me, sail to me; Let me enfold you."
Here I am, here I am waiting to hold you.
Did I dream you dreamed about me?
Were you here when I was full sail?
Now my foolish boat is leaning, broken lovelorn on your rocks.
For you sang, "Touch me not, touch me not, come back tomorrow."
Oh my heart, oh my heart shies from the sorrow.
I'm as puzzled as a newborn child.
I'm as riddled as the tide.
Should I stand amid the breakers?
Or shall I lie with death my bride?
Hear me sing: "Swim to me, swim to me, let me enfold you."
"Here I am. Here I am, waiting to hold you."
Χτες προσπάθησα να μπω σε διαδικασίες πρωτόγνωρες για μένα. Βρέθηκα στο σταυρό της Λενορμαν (που είναι τα κακόφημα σινεμά?)και μετά βρέθηκα να βγάζω ενέργεια. Τόσα χρόνια το μόνο που έμαθα να κάνω είναι να νιώθω.
4 σχόλια:
τι απίστευτη φωνή τι κρίμα που χάθηκε τόσο άδικα... η φωτό υπέροχη ποια θάλασσα σε ταξιδεύει πάλι; ;)
Ρίξε μια ματιά εδώ: http://emptyland.blogspot.com/2005_07_17_emptyland_archive.html
Μάλλον δεν ανανεώνεται πια το συγκεκριμένο μπλογκ, αλλά μόλις είδα το μήνυμά σου μου ήρθε στο μυαλό.
@StreetSpirit: η θάλασσα του Κάτω Κουφονησιού, ταξιδευτική όσο δεν πάει αρκεί να την προτιμήσετε στην αρχή η στο τέλος ενός ζεστού καλοκαιριού (θέλει μοναξιά και τόλμη και ξαπλωταρία)
@Juanita: είχε μερικές όμορφες εικόνες η συγκεκριμένη γωνιά, ευχαριστώ
Μου ελειψες κουκλιτσα μου..:(
Δημοσίευση σχολίου