Αυτό που έμαθα αυτές τις μέρες είναι οτι στη ζωή πρέπει να είσαι χορτάτος. Απο φαγητό, απο ερωτάκια, απο γέλια και απο κλάμματα. Να έχεις σωπάσει πολύ μέχρι που η φωνή να πάει να βγει και να σπάει και να έχεις μιλήσει ακατάπαυστα, τόσο που να δαγκώνεις τη γλώσσα σα χαρούμενος σκύλος.Οι χορτάτοι άνθρωποι με κάνουν να νιώθω ζωντανή, ακόμη και οι νευρώσεις τους είναι ερωτεύσιμες. Αλλιώς όσοι δε χόρτασαν ποτέ, βλέπουν λίγο ψωμί, λίγη σάρκα, λίγη προσοχή και τρέχουν λιμασμένοι. Λίγο σαν όρνια, λίγο σαν 40ριδες έφηβοι σε 5ήμερη. Κατσαριδάκια μέσα σε ένα πάρτυ στο οποιο ήρθαν ακάλεστοι.
Έμαθα οτι πρέπει να αφήνω χρόνο στους ανθρώπους να μου αποκαλύπτονται και να μη τους δίνω απο την αρχή την αποδοχή που απο default έχω για κάθε πλάσμα. Η κακία που είδα απο "φιλικούς" προς τους φίλους τους, είναι η μια πρόγευση ενός γεύματος που δεν επιθυμώ πιά.
Επίσης έμαθα οτι εκπαιδευτικός+κομπλεξ είναι φονικός συνδυασμός και απλώς όχι οτι σας αφορά αλλά την επόμενη φορά που θα δω δασκάλα της ειδικής αγωγής με τέτοια έλειψη ανθρωπιάς σαν και τις υστερικές που συνάντησα το σάββατο στα σεμινάρια, θα ξεχάσω την αρχή μου και θα τους πιάσω τα χέρια στις πόρτες.
Λυπάμαι πολύ για αυτό που έγινε με το Monitor. Πρώτον γιατί μπουρδουκλώθηκε σε όλα αυτά μια blogger την οποία εκτιμώ πολύ και δεύτερον γιατί ακούστηκαν πολλές καφρίλες, ακόμη και απο ανθρώπους που τους είχαν σκυλέψει άλλοι στο παρελθόν. Δεν μπορώ να κρίνω ανθρώπους και Bloggers ταυτόχρονα. Μπορεί να είναι υπέροχοι άνθρωποι και βαρετοι για μένα bloggers, ή τρομερά δημιουργικόι bloggers αλλά βαρετά ανθρώπια που να με κάνουν να ασφυκτιώ (το έγραψα καλά?). Σε αυτή τη χώρα μερικές φορές νιώθω οτι δε χωράω. Και μάλιστα όχι τόσο λόγω του υπερμεγέθους πισινού μου, όσο λόγω του οτι αυτό το ρημαδιασμένο το "καλή καρδιά" είναι εκτός ελληνικής κοινής λογικής και μέρχι να το χωνέψω θα έχω φτάσει τα 87.
καλή χώνεψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου