~*Νησί*~

Μου έλειψε, μου έλειψε πολύ, και ας έλεγα οτι φέτος δεν έχω ανάγκη να ξαναπάω. Ακόμη και τα απότομα ξυπνήματα απο τον αέρα και οι δρακιές στην ταβέρνα και οι τσιμπημένες τιμές και η ζαλάδα απο τον ήλιο που τίποτε δεν συγχωρεί. Όλα μου λείψανε. θέλω να κάνω ένα τσακ και να βρεθώ Ιεράπετρα, να περιμένω το καράβι και να σκέφτομαι άμα οι καβάτζες που βάλαμε πέρισυ στο μάτι θα είναι ελεύθερες, άμα μας περιμένουν παλιοί φίλοι, άμα μας έρθουν καινούριοι, άμα τα κοχύλια θα είναι πιο πολλά και όλα αυτά που σκέφτομαι ενώ περιμένω να επιστρέψω σπίτι μου. Δε λένε σπίτι είναι όπου είναι η καρδιά σου? εγώ θα προσθέσω οτι είναι και εκεί που σε πάνε οι καλοκαιρινές σου ξυπολισιές. Και εμένα με πάνε στο Γαιδουρονήσι, στα νότια της Κρήτης. Πείτε το Νήσο Χρυσή, πείτε το Γαιδουρονήσι, πείτε το απλά Νησί, πείτε το όπως θέτε, αλλά μη βιαστείτε να το ξεχάσετε.

Πριν δύο χρόνια, ο αέρας μας έκανε να στήσουμε και να ξεστήσουμε σκηνή 2 φορές, καράβι δεν έπιανε στο νησί και είχαμε ήδη πάει μια φορά Ιεράπετρα επειδή μου είχε μπει άμμος στο μάτι και κατέληξε σε μόλυνση. Όταν ξεστήσαμε τρίτη φορά, αποφασισμένοι να φύγουμε, οι φίλοι εκεί δε μας άφησαν. Μας μέθυσαν με ρακί και μας βρήκε το βράδυ να τρώμε ψάρια και αχοινοσαλάτες μεθυσμένοι, ξε-σκηνομένοι και αρκετά σίγουροι για τη ζωή το σύμπαν και τα πάντα. Την άλλη μέρα φύγαμε με τη σιγουριά οτι κάναμε λάθος που φεύγαμε και τη φράση του κυρίου Γιώργου "ρε παιδιά τι κάνετε? καλύτερα απο δω δε θα βρείτε όπου και να πάτε" να μας τριβελίζει το ελαφρύ μας κεφάλι (με την καλή ρακι δε μεθάς άσχημα, μπορεί να μην παίρνεις τα ποδια σου αλλά εμετοί και πονοκέφαλοι δεν είναι στο πρόγραμμα). So long and Thanks for all the fish:) Με βλέπω να πακετάρω τα σαμάρια μου το Σεπτέμβρη και βουρ για Νησί δίχως πολύ πολύ σκέψη.

Πρόταση

γιαούρτι+αλάτι+λίγη πάπρικα και έχετε ένα τέλειο και δροσιστικό υποκατάστατο του ντζαντζικιού δίχως τις αντι-φιλιτικές παρενέργειες